Profesör Whisper eksik olan profesörlükleri ve görevlileri doldurmak için yazın başından beri Hogwarts ta duruyordu. Bütün gün ofisinden dışarıyla bağlantılar kurup bazı kişilere teklifler gönderiyordu. Yavaş Yavaş eksikler kapanıyordu fakat öğrencilerin gelmesine de az kalmıştı. Kara kara düşünüyordu; daha iki profesör ve bir şifacı açığı vardı. İşini iyi yapan birilerini bulmak çok zordu, ama yine Profesör Whisper elinden geleni yapıyordu. Eski öğrencilerine, eski ahbaplarına devamlı mektuplar yolluyor, teklifte bulunuyordu. Şimdiye kadar sadece beş kişi olumlu bir cevap vermiş ve işi kabul etmişlerdi. Onlara gerçekten minnettardı. Tabi kendisi başvuruda bulunan yetenekli büyücülerde yok değildi. daha bugün bir tanesinin başvurusunu kabul etmişti. Ama daha fazlasını bekliyordu Profesör.
Profesör Oliver Oturduğu sandalyesinden kalkarak sıkıntılı sıkıntılı volta atmaya başlamıştı. Daha neler yapabilirdi, düşünüyordu ama aklına pek birşey gelmedi. Tam odanın sonuna kadar gitmiş geri dönmüştü ki odasının halini gördü. Çok dağılmıştı; masanın üstünde açılmış mektuplar, daha üstüne yazılmamış parşömenler, tüy kalemleri, yer yer dökülmüş mürekkepler ve kitaplığından alınıp masanın üstünde bırakılan kitaplar... Öte yandan kuşunun tüneği artık katlanılamaz bir duruma gelmiş ve pis kokular salmaya başlamıştı. Yerde yazılıp hata yapılmış ve kırıştırılıp fırlatılmış parşömenler yığılıydı. Profesör artık odanın bayağı temizlenmesi gerektiğini düşünmeye başlamıştı. Kafasını dağıtmak için bunu bir evcinine yaptırmaya değilde kendi yapmaya karar vermişti.
İşe ilk olarak kitapları raflarına yerleştirmekle başlamaya karar vermişti; çünkü onlar onun için çok değerli hazinelerdi. Bu iş oldukça vaktini alıcak gibiydi. Çünkü nerdeyse bütün kitaplığı aşağı indirmişti. Hepsini, tekrar kendi yerlerini bulup yerleştirmek oldukça zordu. Bazılarının üstüne mürekkep dökülmüştü, bir de onları silmesi gerekiyordu. Kitapları yerleştirdikten sonra kendini çok yorgun hisseden Profesör kendini sandalyesine atıverdi. Artık o kadar da genç sayılmazdı. Yorulan Profesör sandalyesinde öylece oturup kalmıştı. Kafasından bin türlü sorun geçiyordu. Birden silkelenerek kafasından sorunları uzaklaştırdı ve kendine bir güzellik yaparak bir ateş viskisi şişesi ve bir kadeh yarattı. Bunu yapmak onu gülümsetmişti. Hemen kadehine biraz ateş viskisi koyarak onu içmeye başladı....
rpo: rp ye katılabilirsiniz
Paz Tem. 12 2009, 05:48
